Het veilige gevoel dat een dokter in je hoofd kijkt
Goed geïnformeerd
Ze is geopereerd in het Elisabeth-TweeSteden Ziekenhuis in Tilburg en aanvankelijk werd ze voor bestraling doorverwezen naar een ziekenhuis in Eindhoven. Haar arts vroeg of ze iets voelde voor protonentherapie. Bij Maastro. Toevallig hoorde ze van vrienden, beiden arts, ook over de protonentherapie. Blij vooraf goedgeïnformeerd te zijn, kreeg Sytske bij Maastro de vergelijking tussen een fotonenplan en een protonenplan. Hieruit bleek dat ze met protontherapie veel voordeel zou behalen.
Minder bijwerkingen
Waarom wilde ze gaan voor protonentherapie? De kansen op beschadiging van gezond weefsel zijn vrij klein, evenals de kans op geheugenklachten door bestraling. Wel kreeg ze last van haarverlies. De afspraak voor het maken van het bestralingsmasker vond op dezelfde dag plaats als de intake. Arts Inge Compter, radiotherapeut-oncoloog bij Maastro: ‘De belangrijkste winst van protonen is dat er vaak minder straling komt in de delen van de hersenen die gaan over het geheugen. Hierdoor hebben patiënten op de lange termijn mogelijk minder klachten.’
Omdenken
Om nauwkeurig te kunnen bestralen, moeten patiënten in exact dezelfde houding liggen als tijdens een MRI. ‘Het gevoel van moeten heb ik omgezet naar mag. Je focus is dan heel anders’, aldus Sytske. Een mooi voorbeeld van omdenken. Dit werd nog eens versterkt door het gevoel van een veilige omgeving en de prettige begeleiding van de radiotherapeutisch-laboranten. In haar eigen consultingswerk benut Sytske ook haar eigen ervaringslessen. ’Stel jezelf kwetsbaar op waardoor de ander gemotiveerd wordt te groeien in zijn leiderschap.’
Nauwkeurig bestralen
Tijdens het behandeltraject kreeg ze een aantal keer fotonenbestraling. ‘Ik merkte dat ik hierna wat meer vermoeid en emotioneler was.’ Ook dit gevoel zette ze om naar iets positiefs. ‘Waar anderen het moeilijk vonden te begrijpen dat het instellen van het bestralingsapparaat omslachtig is en soms tijd kost, snapte ik dat wel. Het is een heel complex apparaat dat op de millimeter nauwkeurig moet bestralen en met uiterste precisie de juiste dosis moet afgeven. Dat kost nu eenmaal veel tijd'.
Leef
‘Elk behandeltraject is zwaar, want je moet elke dag iets’, ervaart Sytske. Toch voelt dit voor haar niet zo. Ze werd op de juiste manier begeleid en haar arts had een luisterend oor. Het was geruststellend dat de arts wekelijks in haar hoofd keek. Ook haar fysieke en mentale gesteldheid speelden een rol tijdens het behandeltraject, want al die tijd bleef ze paardrijden. Door de komst van een paar nieuwe klanten in haar werk zag ze zichzelf niet als zieke. Wel heeft de ziekte haar laten nadenken wat ze nu echt wil in het leven. ‘Je moet in het hier en nu leven en genieten van wat je nu hebt, en niet wachten op geluk’, zegt ze gesterkt.