Oktober Borstkankermaand awareness

Dit is Aimée met haar pup Douwe. Een jaar geleden kreeg zij de diagnose borstkanker. “Je leven staat stil. Ieders leven gaat verder, behalve dat van jou”. Het afgelopen jaar voelde als een treinrit die alsmaar doorging. Je moet altijd wel wat”. Nu een jaar verder spreekt ze zelf van een mijlpaal. Af en toe stapt ze uit de trein, om ruimte te nemen en alles te verwerken.

Ze kwam in aanmerking voor protonentherapie bij Maastro. Volgens haar verwijzer zou er met de klassieke bestraling (fotonen) veel straling op het hart komen. Daarom vroeg zij een planningsvergelijk voor protonentherapie aan bij Maastro. Hieruit bleek dat met protonentherapie veel voordeel te behalen was. “Mijn behandelend arts, dokter Boersma had me hier ook goed over ingelicht dus stond ik er positief tegenover”. De bestralingen vond ze goed te doen, en lang niet zo spannend als chemo. Ook het stilliggen op de bestralingstafel met behulp van een armsteun was vrij goed vol te houden. “Ik vond het fijn dat de laboranten ook allemaal jonge mensen waren, hierdoor voelde ik me gelijk op mijn gemak. Ik merkte het verschil met het ziekenhuis, bij Maastro nemen ze de tijd voor je.” Zo ook Maatschappelijk Werk die haar goed adviseerde en ondersteunde in het vinden van een verblijf.

Camping de Mescherhei, in de buurt van Maastro, was haar ’thuis’ 4 weken lang tijdens haar bestralingssessies. De eerste 3 weken verbleef ze er met haar vader en erna met haar moeder. En Douwe mocht mee. Die mocht 4 weken blijven, wat ze heel fijn vond. Na de bestraling gingen ze samen met hem wandelen. “Daar verblijven gaf meer rust in plaats van op en neer rijden. Wel miste ik het gezelschap van mijn vriend, daarom ging ik elk weekend naar huis.” Naarmate de tijd vorderde werd Aimée wel meer vermoeid, zeker op de reisdagen. Dan merk je dat de ‘gewone dingen’ niet meer zo vlot gaan. “Gelukkig kan ik spreken van weinig bijwerkingen van de bestraling, op wat jeuk na en dat de huid wat losliet”.

In het moment

Ze heeft het sporten langzaam opgepakt en staat nuchter in het leven. “Zodra ik me goed voel, beloon ik mezelf met iets leuks, van creatief bezig zijn tot een wandeling maken. Daar haal ik mijn energie uit om weer verder te gaan”. Recent is ze weer gestart met een chemokuur van 14 keren, iedere 3 weken. Eind juni 2022 rondt ze dit traject af. Al staat haar trein voorlopig nog niet stil, Aimée leeft bewust in het moment. Dit helpt haar om de energie te doseren en positief in het leven te blijven staan.